Σύγχυση

Μια δροσερή αύρα διαπερνούσε το κορμί μου

Εισβολέας από τη μισάνοιχτη μπαλκονόπορτα

Ανασηκώθηκα και κοίταξα τριγύρω

Είναι το δωμάτιό μου

Έξω είναι φωτεινά

Πότε κοιμήθηκα;

Πόσες ώρες κοιμάμαι;

Από αυτά που λέει το ρολόι δεν βγάζω νόημα

Ούτε τη μπαλκονόπορτα θυμάμαι να έχω ανοίξει

Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά δυνατά

Δε μπορεί.

Λάθος μέρα και έξω έχει φως

Τι στο καλό;

Άρχισα να έχω διαλείψεις;

Μήπως όλοι οι τελευταίοι μήνες ήταν ένα όνειρο;

Είναι αρχές Φλεβάρη αντί για τέλη Μάη;

Κάποια ανώτερη δύναμη παίζει μαζί μου;

Με τιμωρεί;

Πανικός

Εντάξει, ιδιαίτερα θρήσκος δεν ήμουν ποτέ.

Ούτε αναμάρτητος.

Ποτέ μου όμως δεν έβλαψα συνειδητά κάποιον

Και τώρα γιατί; Τι κάνω;

Αυτός ο ήχος κάτι μου θυμίζει, μα..

Χμ, ναι, τώρα θυμήθηκα

Ξάπλωσα μετά το μεσημεριανό

Με πήρε για καμιά ώρα ο ύπνος

Τέλη Μάη είναι και αργεί να σκοτεινιάσει

Για αυτό έχει φως ακόμα έξω

Πρέπει να ξύπνησα απότομα

Ούτε συνηθίζω το μεσημεριανό ύπνο

Μάλλον για αυτό μπερδεύτηκα..

Υ.Γ. Το κείμενο αυτό βασίζεται ως επί το πλείστον σε πραγματικά γεγονότα

Υ.Γ.2 Κανείς δεν ανταποκρίθηκε στην πρό(σ)κληση της προηγούμενης ανάρτησης, δε νομίζω ότι χρειάζεται να πω περισσότερα